Atak zombie – recenzja

Intrygujące grafiki pojawiające się w sieci, zafascynowanie autora popularnym serialem o zombiakach, no i sama tematyka żywych trupów sprawiły, że gra trafiła na naszą półkę. Nasze pierwsze wrażenia z rozgrywek były bardzo pozytywne. Czy gra przetrwała próbę czasu i kolejne partie?

Wiek: 12+
Liczba graczy: 2-4
Czas gry: około 60 minut
Wydawca: FoxGames
Tematyka: zombie
Główna mechanika: worker placement
BGG: Atak Zombie

Wygląd i wykonanie:

Wiktor:

Atak zombie wygląda świetnie. Jako pierwsza rzuca się w oczy intrygująca i nietypowa okładka gry, a po otwarciu pudełka jest równie dobrze. Plansze utrzymane są w stonowanej, ciemnej kolorystyce, pasującej do klimatu niewesołych realiów panujących podczas apokalipsy. Nie jest to jednak smętna i szaro-bura planszówka, bo koloru nie brakuje na bardzo fajnie narysowanych ilustracjach kart. Poza tym plansza miasta puszcza oko do gracza płytą zespołu Iron Zombie, czy walającymi się po niej żelkami i sześciościenną kostką. Dodajmy do tego drewniane meeple, masę żetonów i różniące się wyglądem plansze kryjówek, a otrzymamy bardzo solidnie i ładnie wykonany produkt. In minus zaliczyć można fakt, że jedna karta instrukcji wypadła ze zszywki, przez co trochę lata – wydaje mi się, że paradoksalnie winny tutaj może być sztywny papier, na którym wydrukowano zasady.

Plansza miasta, a na dole karty pomocy

Kasia:

Wykonanie gry stoi zdecydowanie na wysokim poziomie, o czym pisaliśmy już wcześniej w unboxingu. Podobają mi się plansze (zarówno te dla graczy, jak i centralna), grafiki na kartach, małe żetony zasobów oraz meeple. Czterościenna kostka również zasługuje na plus, ponieważ ułatwia odczytywanie wyniku (cyfry znajdują się na wierzchołkach, nie na podstawie kości). Jeśli już muszę ponarzekać, to obawiam się mocno o stan kart. Kilka gier już za nami i zaczyna być na nich widać ślady zużycia.

Jest to o tyle widoczne, że brzegi kart są czarne, a podczas użytkowania wierzchnia warstwa wyciera się i przebija spod niej biel tektury. Nie twierdzę, że karty są słabej jakości, jednak wybór czarnych obramowań w praktyce nie jest najlepszym rozwiązaniem.

Taką drobnostką, która mi się nie spodobała są białe płaskie znaczniki – może i praktyczne, ale jakieś takie nijakie. Są duże, więc mogłyby się na nich znaleźć jakieś symbole, ewentualnie mogłyby być w ciekawszym kolorze.

Ocena Wiktora: 9/10
Ocena Kasi: 8/10

Twórczość własna 😉

Zasady i instrukcja:

Wiktor:

W Ataku zombie zwycięzcą zostaje ten, kto w 15. turze ma najwięcej punków lub ten, kto ostatni pozostanie na placu boju. Gra podzielona jest na piętnaście tur, z których większość składa się z dnia i nocy. W 5., 10. i 15. turze graczy atakuje horda zombie, przed którą należy obronić swoją siedzibę. Podczas gry w dzień przydziela się ludzi do konkretnych zadań, między innymi do: produkcji różnych potrzebnych do przetrwania dóbr i jedzenia, wyjazdu do miasta, pójścia na zwiad (w poszukiwaniu ludzi, kart znalezisk, czy celem zaatakowania lub obrabowania jednego z przeciwników) oraz walki na barykadach. Pod koniec dnia następuje faza przygotowania siedziby, podczas której można uzbroić swoją bazę zakładając pułapki na barykadach i montując granaty na stanowiskach strzelniczych.

W nocy siedzibę atakują zombiaki, które powstrzymywane są przez beczki na barykadach. Gdy zbyt wielu przeciwników pojawi się w okolicy ostatnią deską ratunku pozostaną wcześniej przygotowane dla umarlaków „wybuchowe niespodzianki”. Gdy one zawiodą – każdy żywy trup zeżre nam jednego mieszkańca.

W turze 10. nadejdzie horda, w 11. dostaniemy człowieka

Zasady Ataku zombie są dość proste, a osoba znająca grę może je wytłumaczyć w kilka minut. Dzięki temu wprowadzenie nowych graczy do świata zombie jest szybkie i bezbolesne (do czasu, aż zostaną pożarci ;)). Dodatkowo zastosowane rozwiązania wydają się naturalne i pasujące do tematyki gry.

Przyczepić można się natomiast do instrukcji, która po przeczytaniu pozostawia kilka niejasności. W opisie zasad pominięto na przykład fakt, że magazyn może przechowywać maksymalnie 6 towarów (niby na planszy widnieje na nim „6”, jednak sami nie wpadliśmy na to, co oznacza). Pewne problemy sprawiło nam działanie izolatki i kuchni. Pomocny okazał się w tych kwestiach autor gry, Piotr Pieńkowski, który rozwiewa wszelkie wątpliwości w temacie na forum. Być może doczekamy się jakiegoś jednostronicowego FAQ do gry, które w jednym miejscu zbierze i wyjaśni kwestie poruszane przez graczy tak, aby wszystko było całkowicie zrozumiałe (aktualizacja – pojawiło się uzupełnienie do instrukcji :)). Nie jest jednak źle, a rzeczy, na które narzekam, nie rujnują rozgrywki. Po przejrzeniu zalinkowanego przeze mnie tematu nie powinniście mieć problemów ze swobodnym rozegraniem partii w Atak zombie.

Zaplanowane akcje

Kasia:

Atak zombie nie jest grą trudną, ale aby dojść do zwycięstwa można stosować różne taktyki (często jeździć do miasta lub postawić na produkcję i zwiad, mieć dużo mieszkańców lub tylko 3 czy 4 osoby, ewentualnie łączyć te elementy w dowolnych proporcjach). Nie ma jednak uniwersalnej drogi do sukcesu, bo los bywa zmienny. To wszystko sprawia, że musimy poznać pewne reguły rządzące światem Ataku zombie, ale jednocześnie gra szybko się nie znudzi. Jednocześnie, mimo względnej prostoty zasad w trakcie naszych rozgrywek pojawiało się sporo wątpliwości, których nie wyjaśniała sama instrukcja.

Ocena Wiktora: zasady 8, instrukcja 5/10
Ocena Kasi: 7/10

Wariant agresywny – zabójstwo w mieście

Rozgrywka

Wiktor:

Opisując pierwsze wrażenia twierdziliśmy (dobra, Kasia twierdziła, ale ja nie zaprzeczałem), że jest to spokojna gra o końcu świata. Teraz, po większej liczbie partii stwierdzam, że nie miała ona racji. Z każdą kolejną rozgrywką Atak zombie wzbudza we mnie coraz większe emocje. Teoretycznie powinienem wiedzieć już jak grać, aby wygrać, lecz tak nie jest. Z sukcesem grałem posiadając jedynie trzech ocalałych ludzi, ale też przegrywałem obierając taką taktykę. W przeciwieństwie do Kasi, próbowałem stawić czoła apokalipsie z kryjówką wypełnioną po brzegi i mimo mas zombie, które każdej nocy dobijały się do moich bram – przeżyłem. Każde z rozwiązań wiązało się z korzyściami i kosztami. Fajnie, bardzo fajnie 🙂

Szczególnie wredna w grze jest interakcja z innymi graczami. Pozwalają na nią karty znalezisk (przedmiotów) oraz dostępne akcje takie jak kradzież czy zabójstwo i walka w mieście (dwie ostatnie w oferowanym przez grę wariancie agresywnym), do tego dochodzą jednak jeszcze wybierane przez pierwszego gracza w każdej turze wydarzenia. Już te ostatnie potrafią namieszać zwabiając więcej zombiaków, wywołując choroby lub angażując ludzi w walkę na barykadach. Odpowiednio zagrane znalezisko, kradzież kluczowych zasobów tuż przed nadejściem hordy, czy też wydarzenie, które dotknie tylko przeciwnika potrafią zakończyć grę. Przed napaściami można się jednak bronić. Po pierwsze atakować można tylko siedzibę gracza, który ma 5 ludzi lub więcej. Nawet w przypadku wyjątkowo licznych ocalałych jeden z nich może stanąć przy magazynie w roli strażnika, który uniemożliwia oponentom agresywne działania.

Była mowa o kartach, więc czas poruszyć kwestię losowości w grze. W pudełku znajdziecie ją w postaci wspomnianych wydarzeń i znalezisk, a także czterościennej kostki, która decyduje o liczbie nadchodzących zombie. Brawa dla autora za sprawienie, że ten element Ataku zombie jest zauważalny, ale nie burzy rozgrywki. Jest losowo, ale rozsądnie! Zdarzało się, że jeden z graczy będąc w rozpaczliwej sytuacji rezygnował z prób utrzymania siedziby i wyruszał na zwiad licząc, że dobrana karta (lub karty) pomogą mu przetrwać. I czasami faktycznie tak było, jednak na ogół to zombie miały wyżerkę.

Jeszcze przed zakupem naszego egzemplarza gry spotkałem się z komentarzem, jakoby część akcji, które można podjąć w grze była nieopłacalna. Trochę ochłodziło to mój zapał, ale postanowiłem sam przetestować Atak zombie i zweryfikować tę opinię. I co się okazało? Otóż korzystamy ze wszystkich dostępnych możliwości, od wyjazdów do miasta i zwiadów, po okradanie przeciwnika (ta opcja pojawia się tylko, gdy ten ma 5 lub więcej ocalałych) i walkę na barykadach. W tej planszówce nie ma niepotrzebnych akcji, są tylko takie, które w danym momencie mogą się mniej opłacać. I mimo tego bogatego wyboru czas oczekiwania na swoją akcję nie przytłacza. Ciągle jesteśmy w obiegu, ciągle planujemy i nie nudzimy się. Sytuacja na planszy (a raczej planszach) zmienia się dość dynamicznie, co zmusza do modyfikowania z góry przyjętych założeń, decyzji do podjęcia jest sporo, a nigdy nie wiadomo, czy ta wybrana okaże się najlepszą lub nawet właściwą. Czyż nie tak powinny właśnie wyglądać próby przetrwania apokalipsy?

Partia na czterech graczy

Kasia:

Atak zombie ma ograniczoną liczbę tur, dzięki czemu nie ciągnie się nadmiernie, a gracze mogą przez cały czas zachować koncentrację. Jak dla mnie ciekawa i dość pomysłowa jest sama mechanika. Podoba mi się budowanie umocnień z beczek, gromadzenie i dysponowanie zasobami oraz planowanie jak najskuteczniej wykorzystać pułapki i pojawiające się wydarzenia. Dzięki tym wszystkim elementom rozgrywka jest urozmaicona. Dodatkowo, aby zapanować nad dostępnymi możliwościami, mamy do dyspozycji praktyczne dwustronne karty pomocy.

Pozytywnym aspektem rozgrywki jest również to, że gra stawia przed nami sporo wyborów i oferuje różne możliwości wykorzystania poszczególnych elementów. W każdej turze trzeba zdecydować jakie wydarzenia zostaną zagrane, wiele kart znalezisk posiada dwa możliwe zastosowania, a nasze zasoby możemy albo zużyć albo wykorzystać do budowy pułapek.

Podczas gry w większym gronie, jak to zwykle bywa, trudniej jest kontrolować wszystkich przeciwników. Dodatkowo może się zdarzyć, że z jakiegoś powodu obrywa nam się mocniej niż pozostałym, co może doprowadzić do wyeliminowania. Wiele osób nie akceptuje gier, w których można odpaść, jednak dla mnie nie jest to wielki mankament.

Ocena Wiktora: 9/10
Ocena Kasi: 7/10

Gra we dwoje

Wiktor:

Podczas gry w większym gronie było więcej śmiechu (chociaż to pewnie zależy też od współgraczy), jednak we dwoje gra się równie dobrze. Atak zombie nie traci swojej świeżości, ani grywalności. Owszem, gra we dwoje może mieć wpływ na zmniejszenie interakcji w postaci napadów i kradzieży (w końcu jest mniej graczy), ale nie jest to zbytnio odczuwalne. Czy poleciłbym Atak zombie komuś, kto grywa tylko z jednym współgraczem? Tak i to śmiało. Zaufałem słowom autora, który twierdził, że warto kupić tę planszówkę do rozgrywek w takim gronie i nie zawiodłem się.

Twórczość własna, odcinek 2 😉

Kasia:

Mimo, że gra przeznaczona jest dla 2-4 graczy, to w wariancie dwuosobowym sprawdza się bardzo dobrze. Ze względu na losowość, jaką wprowadzają karty wydarzeń czy rzuty kością, nie staje się ona przewidywalna. Jeśli gracie głównie (lub tylko) we dwójkę, to nie powinniście czuć się zawiedzeni.

Ocena Wiktora: 9/10
Ocena Kasi: 8/10

Żółty gracz nie przetrwał ataku…

Klimat i tematyka

Wiktor:

Zombie! I wszystko jasne 😉 Lubię żywe trupy, czekam na zombieapokalipsę i spodobał mi się Atak zombie. Wydarzenia i znaleziska są ciekawie dobrane, pasują do przyjętej konwencji i powinny spodobać się miłośnikom tej tematyki (nie ma nic lepszego niż użycie miotacza ognia podczas walki na barykadach ;)). Gra, która mogłaby się wydawać sucha i oparta wyłącznie na mechanice broni się też pod względem klimatu. Konieczność karmienia ludzi, presja czasu, aby zdążyć przygotować się na nadejście hordy i zdobywanie towarów sprawiają, że podczas rozgrywki nie zwracam uwagi na liczenie punków i sprawdzanie, któremu z nas jest bliżej do wygranej. Liczy się zabawa i przeżycie.

Kasia:

Żywe trupy mnie nie pasjonują i jeśli zależałoby to tylko ode mnie, to raczej nie sięgnęłabym po grę, której są one motywem przewodnim. Wiedząc jednak, że Wiktor pała do nich bezwarunkową miłością, zgodziłam się na zakup. Liczyłam, że tematyka nie zdominuje mechaniki i będzie to przyjemna odmiana po innych naszych grach. Okazało się, że moje oczekiwania się sprawdziły. Atak zombie, mimo że twardo osadzony w obranych realiach, to jednak nie przytłacza, a nawet sprawia, że tematyka ta staje się bardziej strawna i nawet interesująca.

Ocena Wiktora: 8/10
Ocena Kasi: 7/10

Podsumowanie:

Wiktor:

Atak zombie ma wszystko to, czego szukam w grach planszowych. Odpowiednia dawka losowości sprawia, że gra trzyma w napięciu i jest inna za każdym razem. Konieczność planowania swoich poczynań wymaga zastanowienia i zaplanowania najbliższych ruchów. Interakcja natomiast niejednokrotnie niszczy te misterne plany zmuszając do improwizowania. To gra, w którą z przyjemnością zagram z jednym przeciwnikiem, jak i zabiorę ją na spotkanie w większym gronie.

Moja miłość do zombie, ładne wykonanie oraz mechanika zręcznie połączona z klimatem sprawiły, że polecam Wam Atak zombie!

Wydarzenie – lokacja

Kasia:

Sama się sobie dziwię, że Atak zombie tak mi się spodobał. Nie jest to co prawda gra, w którą grałabym z wypiekami na twarzy, ale jest to przyjemna rozrywka w niecodziennych (jak dla mnie) realiach. Rozgrywka jest dość spokojna, choć zdarzają się bardziej dramatyczne momenty, kiedy nadciąga fala zombie i nie wiadomo czy naszym śmiałkom uda się przetrwać. Sądzę, że debiut autora można uznać za zdecydowanie udany, a samą grę za wartą wypróbowania.

Plusy:

• ładne wykonanie
• odczuwalny klimat zombie
• zaangażowanie autora w rozwiewanie wątpliwości
• mroczny temat podany w przyjemny sposób 
• ciekawa mechanika
• polski produkt

Minusy:

• momentami nieprecyzyjna instrukcja
• wypadająca strona instrukcji
• Kasię początkowo zniechęcała tematyka gry

 

Dwóch chorych ludzi w izolatce.