Kruki – recenzja

Kruki to polskie wydanie gry Odin’s Ravens, zbierającej dobre opinie karcianki dla dwóch osób. W grze zmieniono styl graficzny względem oryginału i w polskim wydaniu tytuł został tematycznie powiązany z inną grą wydawnictwa – Snem. Sprawdzamy, czy Kruki to dobra karcianka dla dwojga!

Wiek: 8+
Liczba graczy: 2
Czas gry:  20 minut
Wydawca: Nasza Księgarnia
Tematyka: kruki, lot, sen
Główna mechanika: zagrywanie kart

BGG: Odin’s Ravens

Grę Kruki (sprawdź) przekazała nam księgarnia Inverso.

• Gra Kruki – instrukcja (PDF, 8 MB)

Opinia:

Wiktor:

Reguły zabawy są bardzo proste. Kruki to wyścig po torze ułożonym z kart. Karty zagrywane z ręki pozwalają się nam natomiast poruszać lub lekko zmieniać pole rywalizacji (obracać elementy toru, przesuwać znaczniki kruków itp.). Podstawową kwestią jest ruch ptaków po krainach – w swojej turze można zagrać dowolną liczbę kart, a dzięki każdej kruk może poruszyć się przez danego rodzaju teren, można też zagrać dwie identyczne, by służyły jako wybrany przez gracza rodzaj terenu. Jeśli przed sobą ma np. trzy lasy, to zagranie jednej karty tego typu pozwoli poruszyć się o te trzy pola. Banalne!

Rozgrywka nie oferuje jakichś ważnych, trudnych decyzji, nie wymaga dalekosiężnego planowania. Jest też zauważalnie losowa, od rozłożenia toru do wyścigu kruków, po dobór kart. A jednak bawi, wciąga i trudno jest zostawić partyjkę bez rewanżu. Po pierwszej partii zacząłem zwracać uwagę na to, jakie karty już zagrałem, które warto oszczędzać, a których można się śmiało pozbyć, bo przed moim krukiem nie ma tego typu terenów. Jest więc w tym nieco strategii, ale przede wszystkim jest sporo emocji.

W Krukach istotne jest więc zarządzanie kartami na ręku, pomaganie swojej figurce i przeszkadzanie tej przeciwnika. Istotną rolę odgrywają w tym karty akcji, wspomniane wcześniej. O ile tereny potrzebne do lotu są nieograniczone (w przypadku końca talii przetasowuje się stos odrzuconych), to akcje mogą się skończyć, warto więc je rozsądnie wykorzystywać. Gra to też pewnego rodzaju łamigłówka: jak dopasować swoje karty do trasy tak, by jak najskuteczniej przelecieć cały tor, mając też w pamięci to, że przeciwnik w każdej chwili może próbować pokrzyżować nam plany swoimi akcjami.

Czy Kruki – jakby nie patrzeć mała i prosta gra – są regrywalne? Tak. Zapewnia to zmienny układ planszy, losowy dobór kart, no i krótki czas jednej partii, dzięki czemu nie nudzi się ona nawet po 2-3 rozgrywkach z rzędu.

Kasia:

Pudełeczko z Krukami wygląda ciekawie i zapowiada, że w środku będzie równie estetycznie. Na pewno na plus zaliczam fajne, duże drewniane znaczniki kruków. Reszta to zasadniczo karty. I… karty akcji są niestety niezbyt ciekawe wizualnie. Rozumiem, że mają przede wszystkim zawierać konkretne informacje, ale można je było zaprojektować z większym polotem. Wypadają szczególnie blado, kiedy porówna się je z prześlicznymi kartami lotu. Grafiki na tych ostatnich przyciągają wzrok i po bliższym przestudiowaniu ujawniają intrygujące szczegóły. Już one same sprawiają, że warto na tę grę zwrócić uwagę. Trochę mi tylko żal, że w polskim wydaniu zrezygnowano z odniesienia do Odyna i jego kruków (Myśli i Pamięci), bo zawsze to byłaby okazja do zainteresowania kogoś nordycką mitologią. No cóż, ważne, że rozgrywka również (czy może przede wszystkim) jest tutaj bardzo „estetyczna”.

Kruki to gra o prostych zasadach, dzięki czemu nadająca się swobodnie dla początkujących. Jednocześnie nie będzie ona nudzić osób zaprawionych już w bojach, bo nie jest banalna. Nastawiona jest ona na wyścig (lot) i rywalizację (zagrywane karty akcji). Fajnie, że nie jesteśmy skazani jedynie na losowy dociąg kart i że mamy opcje, by sobie co nieco ułatwić, a przeciwnikowi utrudnić, ewentualnie polecieć większym kosztem, nawet jeśli nie mamy pasującego koloru. Interesującym „mykiem” jest możliwość zagrania dowolnej liczby kart w rundzie i dobierania różnych kombinacji kart lotu i akcji – daje to grze dodatkową warstwę – coś, czym można sterować szukając najlepszych zagrań. Summa summarum jest tu więc troszkę do pokombinowania i czuć, że mamy zdecydowany wpływ na kształt rozgrywki. Dzięki wyścigowemu charakterowi czuć, że ciągle jesteśmy zaangażowani i nie ma czasu na nudę. Często natomiast zdarza się, że po jednej szybkiej rozgrywce przychodzi ochota na rewanż.

Ocena Wiktora: 7,5/10
Ocena Kasi: 7,5/10

Kruki to po prostu bardzo przyjemna gra – trochę taka relaksująca, przez te piękne ilustracje, jak z marzeń sennych, trochę jednocześnie pobudzająca, bo w końcu to wyścig, nie ma co się pieścić z przeciwnikiem. Jako szybka dwuosobówka – dla mnie bardzo na TAK.